Hallo lieve Pumpkin,

even een positief schrijfsel van je mama. Met dit soort kattebelletjes hield ik tijdens mijn zwangerschap van jou een dagboek bij. Met briefjes aan jou geschreven. Je zou immers mijn mooiste cadeautje worden. Nadat mijn beste creatie, jouw broer geboren was, hadden wij het verdriet van meerdere malen de blijdschap van een zwangerschap te moeten verliezen. Toch hield ik me steeds voor dat na het verdriet er weer een begin kon worden gemaakt.

Vanaf de allereerste dag van jouw prille bestaan wist ik het zeker; dit wordt een vechter! Zij gaat haar bestaan opeisen. Zo durfde ik het dus aan om ook al in dat hele vroege stadium jou je troetelnaam Pumpkin te geven, want ik wist dat jij het zou gaan halen. Die dertien onzekere weken waar het de andere keren helaas fout ging ,zouden we samen al een hele sterke band smeden.

Ook toen we het verlies van jouw jongste tante kregen te verwerken, op het moment dat we net het glas alcoholvrije bier wilden heffen op jouw bestaan, de kritische 13 weken waren voorbij, gleed zij zomaar weg. Jarenlang had ze gevochten, en zo ineens ging ze heen. Zij werd jouw beschermengel met een sterretje aan de hemel. Een moeilijke tijd, maar met een nieuw begin; jouw geboorte.

Jouw oma had er zo’n mooi gezegde voor: het is nooit zo donker, of het wordt wel weer licht. En ja, elke dag wordt het weer licht. Een nieuw begin. Soms met de zon achter de wolken, maar met de belofte dat ooit de zonnestralen jou weer zullen verwarmen. Elke dag een nieuw begin. Zo ongeveer de leidraad van mijn leventje.

Zoals iedereen op zijn eigen manier, ben ik ook wel te grazen genomen door het leven, mocht ik meerdere malen knokken voor mijn bestaan, en hebben de laatste tropenjaren letterlijk hun sporen achter gelaten. Maar steeds wist ik me vast te houden aan het simpele feit dat je elke dag opnieuw kunt beginnen met je leven. Gehavend en geschonden, maar toch met nieuwe energie. Er zijn immers meer zegeningen dan verdriet in ons leven te vinden. Ook al zie je het soms zelf even niet. Daarmee bagatelliseer ik niet het intense verdriet van onze dierbaren en geliefden, want het leven kan soms te wreed zijn. Maar het is mijn levensinstelling om er zo mee om te gaan.

Ook ik heb zwarte gaten in mijn bestaan, waar ik de sterren alleen van heel ver weg kon zien. Eindeloos leek de donkere tijd te duren, tot ik het besef had dat de sluier op een goed moment weg zou trekken. Op weg naar een nieuw begin. Steeds jezelf opnieuw uitvinden, als dochter, echtgenote, moeder, vriendin. De eindeloze hoeveelheid fouten die je maakt in het verloop van je relaties, mag je iedere dag herstellen in een nieuw begin.

Nieuwe kansen, voornemens die je niet hoeft te laten liggen tot het volgende nieuwe jaar, maar gewoon al de volgende dag kunt laten uitkomen. Een deur achter je dicht doen is soms een lastige beslissing. Dat leidt tot onzekerheid en is soms ook best angstig. Maar wat als je een foute weg inslaat? Morgen kun je het opnieuw proberen! Je mag fouten maken, en overnieuw beginnen.

Jij gaat iets nieuws beginnen. Spannend. Een stap die je zelf neemt. Een nieuw begin, waar je met vallen en opstaan van zult leren. Als het leven een cyclus heeft van steeds 7 jaar, zoals de oudheid geloofde, (en ik ook), dan ben je er perfect op tijd aan begonnen. Een nieuw begin Pumpkin, waar ik graag deel van uitmaak aan de zijlijn. In een hoekje. Mama’s hoekje, omdat mama ook niet alles weet, maar wel graag samen met jou wil leren.

Mijn allergrootste cadeautje heeft zichzelf een cadeautje gegeven; een nieuw begin! En als het vandaag iets minder gaat, is er altijd een morgen. In dat hoekje van jouw nieuwe leventje zal ik proberen mijn altijd overijverige positiviteit achter te laten als een soort goede karma. En mocht je die zweverige mama een keertje zat zijn, dan stuur je haar gewoon op haar bezem in de andere hoek van je blog. Iets met recepten of kruiden of zo. Alhoewel… nobody puts mummy in the corner! ( vrij vertaald naar Dirty Dancing)

Lieve Pumpkin, ongelofelijk veel plezier en geluk met je nieuwe begin! Ik zal altijd in jouw hoekje staan!

Wil je meer verhalen van mama lezen? Kijk dan eens onder het kopje ‘Lieve Pumpkin‘. Iedere zaterdag plaatst mama hier een nieuw verhaal over wat haar bezig houdt. Heb je een vraag aan mama? Stuur dan een mail naar mama@ggblog.nl